Σάββατο, Νοεμβρίου 15, 2014

Πλεξιμο μηπως......

  Δυο μονο πραγματα μας ειχανε αφησει να ασχολουμαστε, την εθνικη κ το μπασκετ. Ολα τα υπολοιπα μας τα κοψανε, τα πηρανε τα συνδρομιτικα και θα πρεπει να μαζευομαστε σε κανα καφε να δουμε κανα ματσακι. Αλλα ειχαμε την εθνικη, ειχε must εδω κ χρονια. Στις καλες στιγμες αλλα κ στις ασχημες, να βοηθησουμε οσο μπορουμε αλλα κ να χαρουμε ταυτοχρονα, αλλα κυριως να χειροκροτησουμε την προσπαθεια.

  Τωρα τι παιχτηκε? Τι να δεις? Τι να χειροκροτησεις????? Την αδιαφορια? Το οτι κανεις 19........το ξαναλεω 19 τελικες για να βρουν στοχο (δηλ τερμα 7,5 μετρων!!!!!!) οι 4???????? Κ να εχεις τους αντιπαλους σαφως κατωτερη ομαδα, να εχουν 9 τελικες απο τις οποιες, 2 δοκαρια, 1 γκολ κ 3 σωτηριες αποκρουσεις του τερματοφυλακα?

 Να βλεπεις το σουργελο το δικο μας, στην φαση του γκολ, να παει λες κ βρισκεται στην πλατεια κ ψαχνει σε ποιο τραπεζι θα κατσει, κ σηκωνει κ το χερι οτι ειναι οφσαιντ?
 Να βλεπεις γενικα την ομαδα να βγαζει κατι σε "αντε να τελειωνουμε γιατι ειμαστε οι καλυτεροι κ πρεπει να κερδισουμε να παμε για κανα πιτογυρο", να βαριουνται απιστευτα κ να υπαρχει ενας αντε δυο (με το ζορι) που τρεχουνε αλλα κ αυτοι να μην δινουν μπαλα λες κ ειναι τσακωμενοι με ολους τους αλλους.

  Στον παγκο να βλεπεις ενα προπονητη, που δεν εχει παρει χαμπαρι τι ρεμαλια ειμαστε, οτι χρειαζεται ειδικο χειρισμο ο ελληνας κ να μην ξερει τι να κανει κ ποτε να το κανει.

  Χαλια μαυρα, το βλεπω εγω οτι αυτοι θα μας κοψουν κ την Εθνικη να βλεπουμε.......κ μετα τι????? βελονακι......ζυμωμα.......πλεξιμο........ολα μας ταχουνε κοψει

Σάββατο, Νοεμβρίου 08, 2014

45 κ κατι "ψιλα"

  Απιστευτο το πως πεταει ο χρονος, κ ομως περασανε 4 χρονια κ σε αυτο το κεφαλαιο της ζωης μου. Κ ηρθε η στιγμη που παλι θα πρεπει να "αποδειξω" σε καποιους, μεσω κατι .......εξετασεων οπως το λενε αυτοι οτι ειμαι ικανος.......για ποιο πραγμα ομως?????

  Αυτο πραγματικα δεν τοχω καταλαβει κ δεν νομιζω να καταλαβω ποτε, το για ποιο πραγμα. Φυσικα κανεις απο αυτους δεν ηταν εκει να δουν το πως αντεδρασα στην ανακοπη, το πως χειριστηκα το αλλεργικο σοκ με 5 συστολικη πιεση, πως καταφερε να φτασει η γιαγια με 24 σφυξεις στο νοσοκομειο, τι φαρμακα κ σε τι δοσεις δωθηκαν στην υπερκοιλιακη ταχυκαρδια, πως τοποθετηθηκε ο γυψοναρθηκας σε 4πλο συντριπτικο καταγμα κνημης, πως σταθεροποιηθηκε το πνευμονικο οιδημα κ εφτασε στο νοσοκομειο, πως.........πως........

  Αλλα θα κριθω απο μια ερωτηση που θα εχει βρει καποιος ειδημονας.....σε καποιο site, σε μια υποσημειωση ενος βιβλιου, που φυσικα εχει να βαλει χερι σε ασθενη κ να εξετασει καποιες δεκατιες.

  Κ γω θα πρεπει τωρα να βρω το κουραγιο να διαβασω οτι υπαρχει κ δεν υπαρχει για καθε νοσο ξεχωριστα, αφου συγκεκριμενη υλη στην ειδικοτητα μου δεν υφισταται κ να παω να ακουω τις αρχιδιες του καθε ανεγκεφαλου.

  Νομιζω μερικα lexotanil, ισως βοηθησουν εκεινη την ημερα, ισως.........ισως 

Κυριακή, Απριλίου 15, 2012

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΣΕΝΑ!!!! ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΕΔΩ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ?

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΜΕΙΩΣΩ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ।
ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΓΕΛΙΟ, ΑΓΑΠΗ, ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ, ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ Η ΘΛΙΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ।

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Κ ΣΟΥ ΤΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟ (ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΔΗ)

θΑΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΤΑΓΑ ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΥΜΠΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΕ ΜΙΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ।

ΜΠΟΡΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΑ ΕΥΧΗΘΩ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ ΕΝΝΟΩ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΩ.

ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ, ΑΝ ΓΕΛΑΣ, ΑΝ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΝΤΟΝΕΣ ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΣΤΙΓΜΗ, ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΒΗΜΑ।

ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΤΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΥ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑ ΔΩΣΩ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΤΟΙΜΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ........!!!!!!!

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΕΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ। ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΤΟΧΩ ΦΥΛΑΓΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΠΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ।

ΑΝ ΦΥΓΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ, ΑΝ ΣΒΗΣΕΙ, ΘΑ ΧΑΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ।

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΕΛΠΙΔΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΠΟΤΕ। ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΟΣΟ ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ। ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ।

ΑΥΤΗ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ..........ΟΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!

Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2012

Τελικα ειναι πραγματικα ........ ΥΓΕΙΑ?????

Καποια χρονια πριν, κυκλοφορουσε η φραση "η μαλακια ειναι υγεια". Δεν αναφεροταν φυσικα αποκλειστικα και μονο στην χειρωνακτικη αλλα στην γενικοτερη και μεσα εκει καπου υπηρχε και η συμπεριφορα.

Τον τελευταιο καιρο μετα απο πολλα γεγονοτα που ακουσα και εζησα και εγω ο ιδιος, η φραση αυτη γυρναει συνεχως στο μυαλο μου. Ειναι τελικα υγεια και για το λογο αυτο ειναι στην πρωτη γραμμη παντου και παντα? Ειλικρινα, εγω δεν μπορω να απαντησω σε αυτο το ερωτημα.

Παντως συμβαινουν απιστευτα πραγματα αναμεσα στους ανθρωπους. Συμπεριφορες που σε φτανουν σε σημειο να απορεις για οτι προσπαθησαν να σου μαθουν οι ερμοι γονεις σου. Αναρωτιεσαι γιατι δεν σου μαθανε τα αλλα μπας και καταφερεις να εισαι εστω και απο σποντα μερος του γαμημενου αυτου κοσμου. Καταλαβαινεις πλεον γιατι εισαι κυριως μονος αλλα ακομα και να εισαι με κοσμο νιωθεις μοναξια.

Ολα αυτα για το γεγονος που θα αναλυσω παρακατω. Που για μενα και αλλους που εχουν ασχοληθει, βγαζει ενα και μονο συμπερασμα. Ολα ειναι ΠΑΠΑΡΙΕΣ, δεν υπαρχει τιποτα να πιστεψεις στον κοσμο αυτο και φυσικα η λεξη ελπιδα πλεον παραμενει μονο σαν λεξη στο εκαστοτε λεξικο χωρις να εχει ουσιαστικη και πραγματικη αξια.

Υπαρχει λοιπον (μαλλον υπηρχε) ενα ζευγαρι, το οποιο μετρουσε περι τους 30 μηνες ζωης. Μεσα σε αυτο διαστημα γνωριστηκαν, δεθηκαν, κανανε θυσιες και οι δυο τους για να ειναι μαζι, επενδυσανε ( ο καθενας απο την πλευρα του) πανω στον αλλο και στην ιδια την σχεση.
Παρολα αυτα υπηρχαν συνεχεια προβληματα που προσπαθουσαν να λυσουν αλλα καποια ηταν εκει μονιμως και εμφανιζονταν πολυ αλλα πολυ τακτικα. Παρολα αυτα τα παιδια το παλευανε, αναπτυχθηκε αμοιβαιο αισθημα (οπως δηλωναν και οι δυο) και αποφασισανε να περασουνε και απο ενα δακτυλιδι και να προχωρησουν μαζι.

Ολα καλα μεχρι εδω, αλλα εκεινα τα προβληματα της αρχης δεν μπορεσανε να τα βαλουνε στην ακρη με τον ενα η τον αλλο τροπο. Η αληθεια ειναι οτι η κοπελα προσπαθουσε να κανει οτι νομιζε σωστο (και καλα εκανε) για να επιλυσει. Ομως το αγορι ελεγε και αυτος διαφορες λυσεις που ποτε δεν προσπαθησανε, ουτε καν δοκιμασανε γιατι παντα η κοπελα νομιζε οτι αυτη θα βρει τη λυση με το δικο της σκεπτικο και μυαλο. Ετσι με τα πολλα και διαφορα, το προβλημα της επικοινωνιας και της εμπιστοσυνης (αυτα ηταν τα προβληματα απο την αρχη, χωρις υποβαθρο ομως, ειναι αυτο που λεμε σε γνωριζω και πρεπει εσυ να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας, πριν καλα σε μαθω ποιος και τι εισαι) παρεμεναν και σαν σαρακι ετρωγαν την σχεση. Ενταξει αυτα ολα μπορουν να συμβουν, αλλα απο ενα σημειο και μετα να υπαρχει ανθρωπια, μην τα ισοπεδωνουμε ολα.

Ετσι λοιπον φτανουν σε μια μεγαλη (μια ακομα) κριση και γινεται ο τσακωμος. Την επομενη μερα το αγορι (ααα ξεχασα να αναφερω οτι η ηλικια του ζευγαριου γυρω στα 35 η κοπελα και σαρανταρης ο ανδρας) πηγαινει στην μητερα της να μιλησει, γιατι αυτη του ειχε πει οτι αν υπαρχει το οποιο προβλημα να μιλησει μαζι της, διοτι η μητερα γνωριζει οτι η κορη της εχει καποια ας πουμε ιδιορυθμη συμπεριφορα (μιλαει αποτομα, κατσουφιαζει στο ασχετο, δυσκολα εκφραζει συναισθηματα και αλλα τετοια που μπερδευουν τον διπλανο και τον συνομιλητη της)

Ετσι παει να της μιλησει για να παρει βοηθεια και οχι να χωρισει. Λεει πολλα και διαφορα με το σκοπο να καταλαβει γιατι η κοπελα εχει αυτην την συμπεριφορα. Τελειωνει η συζητηση και η μητερα λεεει οτι θα μιλησει με την κορη και θα τον παρουνε τηλ.

Περνανε τελικα 4-5 μερες και μετα ζηταει η κοπελα να συναντηθουνε και εκει αρχιζει και τον στολιζει. Εισαι ετσι εισαι αλλιως, δεν μου αρεσει αυτο δεν μου αρεσει το αλλο κτλ κτλ (τα περισσοτερα δεν τα ειχε αναφερει ποτε). Στο τελος του ζηταει να χωρισουνε. Ρωταει το παληκαρι αν ειναι τελικη απαντηση η αν μπορει να της μιλησει να την μεταπεισει αλλα αυτη τιποτα, οσο και αν προσπαθησε το αγορι. Οκ της λεει, τοτε να κανονισουμε τι και πως με διαφορα πραγματα και δαχτυλιδια και να τελειωνει αφου εισαι αδιαλλακτη και να το ληξουμε ηρεμα και ωραια.

Δεν συμφωνει η κοπελα και λεει θα συναντηθουμε και αλλες φορες και θα τα πουμε αυτα. Της απαντα το αγορι οτι δεν μπορει να το κανει αυτο γιατι θα πρεπει να κανει υπερανθρωπη προσπαθεια να την ξεχασει και δεν μπορει να μπει σε τετοιο παιχνιδι. Τοτε κανονιζουνε τι και πως, ζηταει πισω κατι η κοπελα, κατι το αγορι και ολα οκ.

Πριν φυγει ομως η κοπελα του λεει το ωραιο.......
"Να ξερεις οτι σε αγαπαω πολυ, και αυτο το κανω για το καλο μας, να ηρεμησουμε και αν η αγαπη μας ειναι τοσο δυνατη τοτε δεν προκειται να σβησει ποτε και μετα απο λιγους μηνες θα ειμαστε παλι μαζι, θα παντρευτουμε θα κανουμε παιδια και θα ζησοσυμε ευτυχισμενοι. Το λενε και τα αστρα οτι το καλοκαιρι θα αναβιωσει μια μεγαλη παλια αγαπη οποτε αν η αγαπη μας ειναι τοση οση λεμε θα μας ξαναενωσει"

Ο αλλος φυσικα μενει παγωτο, δεν μπορει να επεξεργαστει ολα αυτα που εχει ακουσει και φυσικα μενει αναυδος. Και η κοπελα φευγωντας του λεει και το θεϊκο: "τα λεμε λοιπον".

Οποτε με ολο αυτο, του καρφωσε την ιδεα στο μυαλο οτι θαναι παλι μαζι. Προσπαθει τις επομενες μερες να επικοινωνησει για τα πραγματα οπως ειχε συμφωνει αλλα η κυρια αφαντη. Το "κυρια" εχει βαση, διοτι η συγκεκριμενη κοπελα ελεγε και ξαναλεγε οτι ειναι κυρια οτι εχει επιπεδο σαν ανθρωπος, οτι το επιπεδο της φαινεται ακομα και στα πιο δυσκολα οπως και στην καθημερινοτητας κτλ κτλ.

Μετα παο 2-3 μερες που δεν απαντουσε η κοπελα, και λογω της επιμονης του αγοριου, του τηλεφωνει ο πεθερος και του λεει να γινουν αλλα για τα πραγματα και οχι οτι εχουν συμφωνησει το ζευγαρι μεταξυ τους. Προσπαθει να μιλησει να καταλαβει το αγορι αλλα βλεπει οτι ισως παρεκτραπει η κατασταση και το αφηνει.

Μενει μακρια 2-3 εβδομαδες, σκεφτεται και αυτος τα λαθη που εχει κανει, αποφασιζει να βελτιωσει πολλα πραγματα για να μεινουν μαζι και να ζησουν το ονειρο. Στελνει και 1 σμσ με την συγνωμη του κι υποσχεται απο την πλευρα του καλυτερες μερες. Αλλα η κοπελα αφαντη, στελενει ξαναστελνει σμσ τιποτα, κανει κλησεις η του το κλεινουν η δεν απαντανε. Χανει τον κοσμο του το παληκαρι........, λεει οτι μαλλον θα θελει περισοτερο χρονο η κοπελα, αλλα και αυτος ηθελε να της μιλησει μονο. Να της πει για τα πραγματα που εχει σκεφτει να καλυτερεψει.

Ανησυχος πλεον και τρελλαμενος αποφασιζει να μιλησει με τον κουμπαρο της κοπελας (οχι τον δικο τους αλλα καποια αλλη κουμπαρια που τους γνωριζε). Εκει πλεον ακουει τα απιθανα, οτι η κοπελα τους ειπε για τον χωρισμο, δεν θελει με κανενα τροπο να τον ξαναδει, η αποφαση της ειναι οριστικη και αμετακλητη αλλα παρολα αυτα ειναι χαλια και στα πατωματα.

Το αγορι, δεν ξερει τι να σκεφτει. Γιατι γινονται ολα αυτα. Που πηγαν ολα αυτα που του ειχε πει? Και αν για καποιο λογο αλλαξε γνωμη γιατι δεν του μιλαει για τα νεα δεδομενα και τον ταλαιπωρει με αυτο τον τροπο?

Περιτο να αναφερω οτι εκανε τρελο αγωνα να μην πεσει στα χαπια. Στελνει ξαναστελνει σμσ και μετα απο μερες του απανταει να μην ξαναστειλει γιατι χωρισανε και ειναι οριστικο. Οτι υπηρχε για αυτην εχει τελειωσει!!!!!! (τα λογια του κουμπαρου οτι υποφερει ειναι τεκμιριωμενα και αληθινα). Οποτε το αγορι ξαναρωταει γιατι τοτε του ελεγε ολα αυτα και επαιξε με το μυαλο του και τι στην ευχη ειναι αληθινο και τι να περιμενει. Απαντηση δεν ηρθε ποτε...............

Αν θελεις να χωρισεις με καποιον, ειναι δικαιωμα σου. Ακομα και να μην ειναι σωστοι οι λογοι σου, κανεις δεν θα σε αναγκασει να μεινεις με καποιον αν δεν το θελεις ο ιδιος. Αλλα υπαρχει και η ανθρωπια, δεν υπαρχει λογος να στειλεις τον αλλο στο ψυχιατρειο. Και κυριως για λογους κακης επικοινωνιας, δεν υπηρξαν κερατα (οσο γνωριχει ο καθενας φυσικα), εξαρτησεις απο τζογο αλκοολ η οτι αλλο αλλα μονο κακη επικοινωνια και πολλα νευρα στους τσακωμους εκατερωθεν.

Αν δηλωνεις κυρια τοτε καντο οπως πρεπει, γιατι να παρεις καποιον στο λαιμο σου και να του καταστρεψεις την ζωη? Σκεφτηκες ποτε οτι ισως αυτος ο ανθρωπος να σε αγαπησε σε βαθμο ποθ δεν μπορεις ουτε να φανταστεις? Γιατι συμπεριφερομαστε με τετοιο τροπο? Και τον στειλουμε τον αλλο στο δαφνη η τον ριξουμε στα χαπια θα εχουμε καποιο οφελος?

Δεν λεει κανεις οτι δεν μπορει ο αλλος να αλλαξει την γνωμη του, σωστο αλλα αν εχεις δωσει αλλη εικονα στον-ην πρωην σου και ειναι φρεσκο ακομα το θεμα, σαστου στο υψος σου και ενημερωσετον.

Το θεωρω τουλαχιστον προστυχο και ανηθικο να κανεις ενα τετοιο παιχνιδι μυαλου στον αλλο και να μην τον αφηνεις να ξεκολησει. Και αν για παραδειγμα το αγορι δεν εμφανιζοταν και περιμενε να περασουν 4-5 μηνες οπως του ειχε πει και να ζει με την ελπιδα τι θα γινοτανε μετα? Πολυ προστυχο αυτο να το κανεις, τετοιο αισχρο παιχνιδι μυαλου ........... απλα για μενα δεν μπορεις πλεον να λεγεσαι ανθρωπος αν εχεις κανει κατι τετοιο. Και οσα λαθη και να εχει κανει ο αλλος (που εδω εχουν κανει και οι 2 παρα πολλα) σου ζηταει συγνωμη και υποσχεται........ μην τον ξευτιλιζεις με τετοιο τροπο. Ειναι ανηθικο - προστυχο - αισχρο - χυδαιο. Και αν φτασουμε σε σημειο να πουμε, ενταξει μωρε αυτα γινονται λογω του χωρισμου, τοτε εχουμε χασει σαν κοινωνια παρα πολλα. Δεν μπορω να δεχτω τετοια αποψη, οτι αυτα γινονται.

Ειμαι της αποψης οτι θα πρεπει να σε καθε στιγμη της ζωης μας να προσπαθουμε να βελτιωνομαστε και ετσι να εχουμε την ελπιδα οτι θα ακολουθησουν και αλλοι το παραδειγμα μας. Αν μεινουμε στο οτι αυτα γινονται δεν βαριεσαι......... τοτε ειμαστε αξιοι της μοιρας μας.

Κυριως ατομα που διακυρητουν οτι εχουν επιπεδο και δεν ειναι β (βητα), δεν μπορουν να συμπεριφερονται με τετοιο τροπο και να κρυβονται πισω απο τον πατερα τους η την ανωνυμια των σμσ. Πρεπει να εχεις το θαρρος και την σοβαροτητα να τελειωσεις μια κατασταση με κυρος και αξιοπρεπεια. Αλλιως μην περιμενεις μονο και μονο επειδη το λες οτι εχεις και επιπεδο.

Μηπως ολοι μας πρεπει να σκεφτουμε και να αναθεωρησουμε πλεον πολλα πραγματα στον εαυτο μας και στην κοινωνια μας γενικοτερα?

Κυριακή, Ιανουαρίου 29, 2012

Ακομα τα δυσκολα.....

Ακομα ..... παντα και για πολυ καιρο ακομα στα δυσκολα। Ολη η κοινωνια ειναι πλεον σε απογοητευση। Πολλα εχουν γινει και επονται ακομα και αλλα, αρκετος κοσμος πλεον δεν εχει την ικανοτητα της πληροτητας του καθημερινου μεσημεριανου। Αλλα αυτα ειναι για ολους μας και θα τα ζησουμε θελουμε δεν θελουμε।
Αυτο ομως που ειναι εντυπωσιακο πλεον ειναι η μεγαλη αλλαγη στην νοοτροπια του κοσμου, αυτο κυριως φοβηζει περισσοτερο απο ολα। Το βλεπεις το αισθανεσαι στο καθε σου βημα στην καθημερινοτητα।
Ανθρωποι σκυθρωποι, προβληματισμενοι, απεγνωσμενοι, φοβησμενοι και κυριως εκνευρισμενοι। Ετοιμοι ανα πασα στιγμη να μπλεξουν σε καυγα, ισως για εκτονοση δεν ξερω αλλα το κλιμα στην κοινωνια εχει αλλαξει παρα πολυ।
Με το παραμικρο ο καθενας θελει να δειξει οτι εχει αδικηθει ακομα και στο περπατημα του και δεν θα ανεχτει αλλη καταπιεση και βγαζει ενα απιστευτο θυμο στον συνανθρωπο του।
Ασχημα σημαδια αυτα........, βλεπεις ατομα να εχει αλλαξει τελειως ο χαρακτηρα τους, λες και αυτο ειναι κατι που το προσδιοριζει μονο το κοινωνικοοικονομικο status, συμβαινουν απιστευτα πραγματα.
Απο την αρχη του ετους ακουμε μονο για απιστευτους τσακωμους αναμεσα σε φιλους, ζευγαρια, συνεργατες, συγγενεις......., για απολυσεις για χωρισμους (με η χωρις παιδια, οι δευτεροι φυσικα βρισκονται σε τραγικη κατασταση, δεν το συζητω).........., σπανια να ακουσεις οτι εχει συμβει κατι καλο.
Δηλ επρεπε να γινει ολο αυτο το πανηγυρι για να βγαλει ο καθενας μας τον πραγματικο μας εαυτο και χαρακτηρα?

Οσο ειχαμε δηλ 100-200-500 ευρω περισσοτερα ειχαμε και καλυτερο χαρακτηρα, ενω τωρα φταιει η κυβερνηση, η τροικα, οι γερμανοι η οποιος αλλος για το σκατοχαρακτηρα που βγαζουμε?

Δεν μπορω να τα καταλαβω ολα αυτα. Μηπως τελικα επρεπε να τα παθουμε ολα αυτα γιατι ειχαμε ξεφυγει εντελως σαν εθνος και σαν κοινωνια? Να σταματησουμε επιτελους να βλεπουμε την βιτρινα και να ειμαστε αυτο που δηλωνουμε? Να σταματησει να νομιζει ο καθενας μας οτι η γη γυριζει μονο για μας?

Φυσικα υπαρχει και ο αντιλογος οτι ηταν προσχεδιασμενα, οτι μας πουλησαν και ολα τα σχετικα. Σωστα και αυτα, αλλα εγω αναφερομαι στις συνεπειες και οχι στον γιατι γινανε.
Τελικα αν καταστραφει αυτο το εθνος θα ειναι απο την κακη παστα ανθρωπου που ειμαστε και οχι επειδη ξαφνικα γιναμε φτωχοτεροι. Το ξεραμε και παλαιοτερα οτι ο καθενας κοιταει να φυλαξει τον κωλο του, αλλα τωρα το βλεπουμε ως πρωταρρχικο σημειο και απο ατομα που δεν πιστευαμε ποτε οτι το σκεφτονατι καν.

Και ποσα ακομα εχουμε να δουμε, δεν ειναι τυχαιο οτι η ιστορια μαε δειχνει οτι μετα απο μια μεγαλη αλλαγη στην κοινωνια μας ακολουθει και ενας εμφυλιος. Παντα τρωγομασταν μεταξυ μας, εξου αλλωστε και να μας ενδιαφερει στις καλες εποχες τι εχει ο διπλανος και επρεπε να αποκτησουμε καλυτερο η αν δεν μπορουσαμε τοτε προσπαθουσαμε να καταστρεψουμε το δικο του.

Φοβερα πραγματα με απιστευτο αντικτυπο που αρχησε να φαινεται.

Δεν ξερω που θα μας οδηγησει ολο αυτο, ποσο χαμηλα σε αξιες και ιδανικα θα φτασουμε αλλα το σιγουρο ειναι οτι θαναι πολυ πολυ χαμηλα.

ΚΡΙΜΑ

Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009

ΛΑΜΠΙΝΟΥ - ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Λοιπον παιδακια (μικρα και μεγαλα), σημερα θα σας δειξω την παραλια της Λαμπινου. Φανταστικο μερος, μικρη παραλια αλλα εκει μεσα στο πουθενα βρεθηκε ενας ντοπιος και την γεμισε με ξαπλωστρες και ομπρελες.

Ετσι για να μην λετε οτι μονο εγω ειμαι ο βλαμενος σε αυτο τον πλανητη. Τα νερα υπεροχα, με σπηλιες στα πλαινα και απο οτι εμαθα απο κατι ντοπιες πιτσιρικες (εχει το γουστο του τελικα να παιζεις ρακετες) καποτε εκει βρισκονταν οι μοναχους-μοναχους. Το γιατι εξαφανιστηκαν δεν προλαβα να το μαθω γιατι μας εψησε και ο ηλίος. Καλες οι ρακετες αλλα τα εγκαυματα δεν τα αντεχω, οσο μικροσκοπικα και αν ειναι τα μπικινι.

Φωτο λοιπον, για σας, απο την λαμπινου (παραλια στην πλευρα του Αιγαιου)


























Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΒΟΛΟ

Λοιπον να σας πω μια καλησπερα απο το βολο. Ειμαι στην πολη εδω και 50 μερες σχεδον, και θα κατσω αλλο τοσο και μετα........... και μετα τα τρελλα γουστα. Παμε αλλονησο, ολα τα λεφτα. Εκει εχει να πεσει το γελιο της μαιμους, να μη νπω και του πιθηκου μαζι.

Για οσους δεν καταλαβανε περι τινος προκειται, εφυγα απο την Αθηνα, την τρελη και αλοπαρμενη για να κανω το αγροτικο μου. 3μηνη εκπαιδευση (αυτο εδω θελει πολυ μα πολυ συζητηση, αλλα αφου ολοι το λενε ετσι ...........ας ειναι) στο νοσοκομειο του Βολου και μετα, μαζευω το laptop, την σιδερωστρα μου και την LCD tv μου και παμε στο νησι. Αλλα πραγματα δεν χωραει το οχημα να παρω γιατι ηδη το εχω φουλαρει με καλαμια ψαρεματος, ολα τα απαραιτητα για το υποβρυχιο ψαρεμα οποτε φρακαρε το κακομοιρο. Ενα αντιηλιακο θα το χωρεσω στο ωτουλαπακι (υποθετω).

Οσο για την περιοχη εδω και την πολη, απλα no comments. Εχει απιστευτα μερη, ορεινα και παραλιακα. Αλλα το clue φυσικα ειναι τα τσιπουραδικα. Ακομα η ανδρικη πλευρα δεν κατεφερε να βρει το δρομο για κανα ορθαδικο, μομνο η γυναικεια πλευρα της παρεας το καταφερε. Εμεις για οπου και να ξεκινησουμε, παμε σαν τα ζομπι, βουρ για το τσιπουραδικο. Εχουμε απιστευτο γελιο.

Παραλιες απιστευτες, μερη φοβερα και μεσα σε ολα αυτα τα χωρια (ορεινα) του πηλιου. Αν και μεχρι τωρα μονο σε παραλιες στην πλευρα του Αιγαιου εχουμε απλωσει τις απιστευτες κορμαρες μας. Παγασητικο δεν εχουμε τιμησει ακομα, σιγα σιγα πιστευω να γινει και αυτο (αν εχουμε χρονο πριν παμε στο νησι).

Οπως καταλαβατε πολυ καλα, ο roupis επιστρεφει, με τρελλες ιστοριες, απιθανες καταστασεις και φυσικα πολλες πολλες φωτο.

Εχουμε πολλα να διηγηθουμε και να ριξουμε απιστευτο γελιο.

Αυτα για τωρα. Συντομα νεωτερα και φωτο.

Και πριν κλεισω, να στειλω τις καλυτερες ευχες μου σε 2 bloggers που συντομα παντευονται επισημως και τυχανχει να ειμαι κουμπαρος (ρε σεις το σκεφτηκατε καλα??????????)